Terwijl de lichtjes mijn kerstboom kleuren en de tuin onder een laagje sneeuw bedekt ligt, is het moeilijk voor te stellen dat ik een paar dagen geleden nog op Bali was. Als nieuw bestuurslid van Kolewa had ik de wens om ter plekke kennis te gaan nemen van onze projecten en ook om mijn Indonesische collega’s te ontmoeten.
Mijn ‘to do-list” was groot, want er gebeurt veel, heel veel. Als volger van onze nieuwsbrief, site en facebook-pagina leest u daar dagelijks over en er zou een boek over geschreven kunnen worden. Maar dit is een blog. [Lees meer…]
Ook in Nederland zitten we niet stil!
De bestuursleden trekken er regelmatig op uit. Zo gingen Annemiek van Haastregt en Manon Brugman deze zomer naar de Rotary club in Ter Aar om meer te vertellen over Kolewa. Dit resulteerde in een royale gift voor ons waterfilter- project. [Lees meer…]
Wij hebben u als vriend van Kolewa nodig!
De vriendengroep van Stichting Kolewa groeit! We mogen ons verheugen op steeds meer enthousiaste mensen die meeleven met het wel en wee van kinderen en families in Indonesië. Maar niet alleen deze groep wordt groter, ook aan de andere kant neemt de belangstelling voor ons werk toe. Steeds meer families met een (medische hulpvraag) vinden de weg naar Yayasan Kolewa Harapan Indonesia, de in Indonesië geregistreerde versie van Kolewa.
Om aan deze hulpvragen tegemoet te komen zijn fondsen nodig. Met het werven van 100 donateurs doen we aan het einde van het jaar 2018 een mooie stap richting 2019. Indien u nu donateur wilt worden, stuurt u snel een mail naar info@kolewa.com, of neem contact met ons op. We mailen dan per ommegaande het in te vullen incassoformulier.
Zelf regelen kan ook! Gebruik het donatie formulier.
We heten u alvast van harte welkom als vriend, ontvang daarnaast gratis het boek “Geluk op recept” bij een minimale donatie van 7,50 euro per maand voor tenminste 1 jaar.
Ze kwamen van zo ver… deze verrassing is dan ook goud waard!
In 2009 arriveerde ik (Syta Plantinga) op Bali met de intentie de eerder opgerichte Stichting Kolewa, nieuw leven in te blazen. In het bezit van honderd tweedehands hoorapparaten, ging ik op zoek naar contacten in de dovenwereld. Het werd allereerst een kleuterschooltje in Denpasar, verbonden aan een plaatselijke audicien en een kennismaking met KNO-arts dr. Eka in het Algemeen Ziekenhuis in dezelfde stad. Stap voor stap werd het netwerk uitgebreid en zo ook stichting Kolewa in Indonesie. Inmiddels zijn we uitgegroeid tot een geregistreerde “Yayasan Social” (NGO) met een opvanghuis voor kinderen met een medische hulpvraag (o.a. schisis), hebben we een schoolproject voor dove & slechthorende kinderen, gaan we op outreach en scouten we op heel veel eilanden in de Gordel van Smaragd met toch wel heel veel armoede. We helpen daar waar we kunnen, binnen de focus van Kolewa.
De aandacht voor dove en slechthorende kinderen en hun familieleden ging vanaf 2009 onverminderd door. Met name in Karangasem op Bali ging ik met behulp van Nederlandse vrijwilligers, studenten logopedie en de plaatselijke verloskundige in Rendang, van start met het inventariseren van kinderen met een hoorstoornis. In het huis van Nusrani Putu waren we welkom voor het geven van voorlichting, logopedie en gebarentaal. Dat laatste was ons niet eigen, dus nam het Kolewa-team (inmiddels bestaat dat uit 8 leden) eerst zelf les!
Iedere zondag zijn we in Karangasem. De groep groeit en groeit! Niet alleen de kinderen krijgen les, ook de ouders leren anders communiceren.
Toen we begonnen waren de kinderen geïsoleerd, bang, argwanend en analfabeet. Vandaag-de-dag gaan 15 van hen dagelijks met de Kolewa-schoolbus naar Denpasar voor aangepast onderwijs. De rest komt trouw naar onze lessen en hoopt eenzelfde kans te krijgen. We hebben een eigen lesboek, materialen en twee keer per jaar een family-gathering voor kinderen en ouders om onderling ervaringen te delen..
En IK?… Eind augustus was ik jarig. In ons opvanghuis in denpasar “Rumah Bicara” (het Praathuis) wachtte mij een grote verrassing. Eentje waar je als oprichter, voorvechter, doordouwer en “moeder” kippenvel van krijgt… Een prachtige film, speciaal voor mij. Alle redenen om door te gaan: door met het meer kinderen uit hun isolement halen en door voor die grotere schoolbus die er moet komen!
Adinda liep stage op Bali en creëerde een prachtige flyer over het Down Syndroom:
Folder Down Syndroom geschreven door Adinda
Tijdens het derde studiejaar van de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening moest Adinda een beroepsproduct maken: het behandelplan. Het was de opdracht dat zij stil zou staan bij het schrijven van een plan voor de cliënt met daarbij activiteiten die aansluiten bij de behoefte van de cliënt en Stichting Kolewa. Adinda koos voor een ontwikkelingsplan voor het jongetje Wellem.
In de hulpverlening wordt veelal methodisch gewerkt. Methodisch werken gaat vaak volgens een aantal stappen. Te denken valt aan het verzamelen van informatie, een analyse van de cliënt-situatie, het vaststellen van wensen en behoeften en doelen, plannen van activiteiten, de uitvoering daarvan alsmede evalueren en zo nodig bijstellen van de begeleiding/ondersteuning.
Deze opdracht is bedoeld om te laten zien dat de student de kennis die is opgedaan in voorgaande jaren kan toepassen op de praktijk en om vaardiger te worden in het schrijven van een plan. Voor het handelingsplan heeft Adinda gefocust op Wellem. Dit is een jongen van vier jaar waarbij sprake is van de aandoening anusatresie, maar ook het Syndroom van Down. Zijn moeder en de medewerkers van Stichting Kolewa op Bali hadden weinig idee wat dit syndroom inhoudt en wat hij hierdoor wel/niet kan. Wellem werd veel in de gaten gehouden door zijn moeder en had bijna geen ruimte om fouten te kunnen maken en daardoor te ontwikkelen. Adinda maakte een activiteiten-schema voor verbetering op fysiek en motorisch gebied. De focus hierbij lag op het leren lopen, leren communiceren door middel van gebarentaal en de motoriek verbeteren door hiermee te oefenen. [Lees meer…]
