Brandwondenpatient Febiyanto kwam van ver, maar ging lopend naar huis

Een omgevallen olielampje veroorzaakte bij Febiyanto op zevenjarige leeftijd een grote brandwond aan zijn rechterbeen; zijn boven- en onderbeen smolten in zijn knieholte aan elkaar en hij kon zijn been niet meer strekken. Omdat het ziekenhuis ver weg was en er geen geld was, kreeg hij geen behandeling, alleen wat traditionele medicijnen. Gevolg: Febiyanto kon de komende negen jaar niet lopen. Toen we hem voor het eerst ontmoetten verplaatste hij zich door met zijn achterwerk over de grond te schuiven. Febiyanto is een van de twaalf brandwondenpatiënten die tijdens de operatie-marathon van september 2019 zijn geopereerd. Vanuit zijn beide dijen werd vlees gehaald en zo werd ruimte gemaakt om zijn rechterbeen te kunnen gaan strekken.

Wat een weg heeft hij moeten afleggen. Eerst veel wondverzorging, pijn, geduld. Daarna heel veel fysiotherapie en oefenen, oefenen en nog eens oefenen, ook in het zwembad en op de hometrainer. Hoe zwaar ook en al zat hij soms bij de pakken neer, hij gaf niet op.  Toen hij de eerste zelfstandige passen ging zetten en hij voor het eerst weer tegen een voetbal kon schoppen, begon hij er zelf ook in te geloven.

Begin maart, vlak voor het uitbreken van het coronavirus, als laatste van de groep en na een verblijf van maar liefst 5 maanden in ons opvanghuis ‘Rumah Bicara’, verliet een zelfverzekerde, lachende 17-jarige puber LOPEND ons opvanghuis. Met ontzettend veel inzet en begeleiding van het Kolewa-team, dat hem bleef motiveren, maar bovenal supertrots op onze Febi!

Benieuwd hoe het de andere elf kinderen vergaan is? Hier leest u hun verhaal. Download .PDF van het brandwondenverslag De komende jaren willen wij  kinderen als Febiyanto blijven helpen en een operatie aanbieden. Inmiddels staan er alweer tien op onze wachtlijst. Helpt u mee?